นี่เป็นหนึ่งในบทสรุปการเรียนรู้ของสมาชิกหญิง
วัยสามสิบปลายๆ ท่านหนึ่งครับ
สมาชิกท่านนี้อายุไม่มากก็จริง
แต่ทำงานที่ต้องรับผิดชอบสูงมากในสังคม
"วันนี้ได้รู้ว่าการเขียนปัญหาที่เกิดขึ้นและผลของปัญหา
ให้เป็นลายลักษณ์อักษร เป็นการแปลงความคิดออกมา
ให้ปรากฎอย่างชัดเจน และสามารถมองเห็น
ภาพรวมของปัญหาและผลที่ตามมาในด้านต่างๆ
ได้อย่างชัดเจนมาก
ซึ่งลำพังการใช้ความคิดโดยไม่เขียนให้ปรากฎจะมีข้อจำกัด
ในการมองปัญหา ผล และการประเมินความสำคัญ
นอกจากนี้การเขียนออกมาทำให้เราสามารถแก้ไขปัญหา
และ/หรือ ผลที่ตามมาได้อย่างครอบคลุมและเป็นรูปธรรม
ยิ่งขึ้นค่ะ
เดิมคิดว่าสมองมีความฉลาดมากพอ
ตอนนี้รู้แล้วว่าชั้นของความคิดด้วยสมอง
ไม่ได้มีความซับซ้อนและชัดเจนมากอย่างที่คาดไว้
แถมยังชอบทำงานซ้ำๆเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง
ซึ่งเป็นการใช้พลังและเวลาไปในการคิดอย่างไร้ประโยชน์"
อ่านแล้ว รู้สึกชื่นชมกับบทสรุปของนักเรียนคนนี้มากครับ